Tussen stil liggende doden opgegroeidWeelderige haarbos die weinig wordt gesnoeidExpressieve wortels bepotelen menige kistEnge schaduwen verjagen dichtgroeiende mist Eenzaam starend naar zijn doodstille havenLevenslustig, terwijl de rest ligt ingegravenFascinerend, plaats waar mensen leven opgaven
Eén dag in het jaar, die ongewone doodse stilte Emotioneel nevelgordijn, geruisloze kilte Nauwgezet, opgepoetst, een brandende kaars Een tuin vol chrysanten en zoveel ontastbaars Landgoed vol lichamen waaruit velen vertrokken Finale weg ingeslapen, de medemens geschrokken
Zachtjes slentert wind verder door het woud Eindeloos veel sparren, geur van levend hout Vroeg in de ochtend, een paar bewoners schrikken Een bende stoere mannen, klaar om in te blikken Netjes uitgedost met wapens, doeltreffend gevuld Eensgezind op weg…
Alles is stil, wind fluistert tegen het woud Cipressengeur dampt zachtjes uit het arboretumhout Hoog in de bomen staren curieuze kijkers in ’t rond Talrijk toekijkende ogen, onopvallend vanop de grond Trippelende tenen kerven littekens in ’t nabijgelegen veld Instinctief…
Volle maan, zij die de slapende wereld in de gaten houdt Een opgeklaarde hemel, dwars door stad en woud Eenzaam, bolvormig, naast veel sterren in het heelal Reizen tot een paar uur later de ochtend komen zal Toonaangevend, kijken of…
Dichte mist, schaduw schuilt achter het gordijn. Eigenzinnig en hulpeloos, harde kreten uit ’t ravijn Rode druppels, roestlittekens op de gladde stenen Tranen niet te stoppen, een lichaam dat blijft wenen Immens veel silhouetten, aaseters levend en gezond Eten voor…
Leve leren, met veel overgave brengen Een beetje opvoeding vermengen Eindeloos veel leuke verhalen vertellen Rare woorden delen, vele vragen stellen Krachten die enig en onbetaalbaar zijn Ruimte geven aan elkeen, groot en klein Aandacht verdelen over heel de klas…
Toen je vertrok, begon ik je meteen te missen Weg, ver hier vandaan, op naar andere belevenissen Elke dag druppelt er een traan, de week verstrijkt Een terugblik op al dat moois dat me heeft verrijkt Teder zacht, jouw lieve…
Elegant mistgordijn, onzichtbaar zacht Even in de wolken, verspreidde overmacht Netjes over ’t hele landschap uitgestrooid Tegen boomtoppen pratend, nu aarde ontdooit In druppels landen op de sompige ondergrond Elk organisme opent z’n hebberig grote mond Natuur op z’n best…
Dansende wind fluistert tegen z’n vrienden Elke dag laat de zon zich wat sneller verslinden Roodgekleurde horizon zakt langzaam in het land Treuzelend de bruine aarde in, zachtjes opgebrand In dit seizoen wordt regen en kou ingeblazen Groene planten verdwijnen,…