Van waar kom je, waar ga je naartoe? In ons land zonder papieren, reizen nooit moe Jij strijkt neer waar luchtstroom je achterlaat Flexibel, zo zonder aarzeling over de straat Zwevend, heldhaftige beelden vliegen voorbij Even hoog in de lucht,…
De droevige wereld is niet meer te stoppen Recht vooruit, alle problemen opkroppen Iedereen snakt om opzij te gaan zitten Egoïstisch z’n eigen stukje aarde omspitten Zee van mogelijkheden, de mens verdrinkt Energie raakt verstrikt, vrolijke vreugde zinkt Volgelingen drijven …
Droevige wereld, hoogtijd om ons herpakken Ruimte verkleint, alles is in elkaar aan ’t zakken IJslagen smelten, geen vaste grond meer, noch hoop Elke dag sterven onschuldigen, we zijn op de loop Eigenwijs zoekend, schaamte bestaat niet meer Nog weinig…
The Scene zal nooit meer hetzelfde zijn Held met prachtige ziel, verlost van de pijn Een groot verlies, een onbeschrijflijk talent Laat je goed verwennen waar je nu ook bent Aangrijpende teksten, menselijke inhoud Uit het leven gedreven, dat hart…
Rassenhaat, ontzagloze visie op zwart wit Afgrijselijke instelling, de gemoederen verhit Conflicten zoeken, een samenleving geruïneerd Immoreel de huid verbannen, totaal ongegeneerd Samen vechten voor een kleurrijk bestaan Mensen waarderen, de hele wereld voortaan Eensgezind geraken, voor verscheidenheid gaan
Nieuws lezen, het is een vak apart Intensief de wereld volgen, dagelijks bikkelhard Emoties opzij, heel vaak in de kijker lopen Uitgestuurde beelden aan elkaar knopen Wijze warme stem, taal technisch volmaakt Stijlvol stabiel, nooit zichtbaar geraakt Leergierig, eindeloos georganiseer…
Alsmaar meer oorlog om dat geloof Chaos, onvrede, een veel te diepe kloof Honderden doden, elke dag weer Triestige beelden, bekijken doet zeer Eindeloos lang gevochten en verloren Neergevallen en dan nog eens ontsporen Troosteloos kijken naar een vernietigd land…
Vijf voor twaalf, alles wordt stil Ingekrompen ozonlaag, buiten veel te kil Jagend gat dat alsmaar breder wordt Fijngemalen deeltjes, leven ingestort Echo’s schreeuwen naar definitieve stop Niemand die omkijkt, van regen in de drop Tijd tikt weg, iedereen blijft…
Droogte, honger, geweld, God tegen Goden Een planeet vol verstand, toch zoveel doden Rood-woedende lava, de aarde verschoven Traag de miserie blussen, in kansen geloven Ingrijpen of het is hier bijna gedaan Ellendig nieuws, hoe lang gaan we nog bestaan…
Giechelen, ontembare lieve kriebels in de buik Emotionele ontlading, luid schateren van geluk Droge grappen, geestig, eenvoudig taalgebruik In dromen opgaan, onvervalst veel daggepluk Clown uithangen, diepe verbeelding aanspreken Humor, fantasie die gevoelens kan verwoorden Tijd maken, muffe menselijke sleur…