Te weinig tijd, de wereld raast door
Waanzinnig snel op het verkeerde spoor
Een eivol perron, ongeduldige mensen
Eenzame, onuitgegeven wensen
Elkéén op stap, een volgeladen zak
Nooit rust, nooit eens op het gemak
Tussen de bomen het bos niet meer zien
Wegen vol stenen, hetzelfde stramien
Inhaleren, zuchtend naar beneden
Noodremmen, vluchten uit het heden
Triestig stilstaan, de razernij begrijpen
Idealen ontdekken, de ogen toeknijpen
Gelukkig opnieuw kunnen dromen
Doorzetten want iedereen kan er komen
Reizen, tot men de rugzak kan ontladen
In een mooie vallei, op verschillende paden
Een onbetaalbaar zicht, jij bent vastberaden