Teder streelde zijn tong het landschap, als fluisterende wind
Intens genieten van berg en dal, zij voelde zich bemind
Een blik in haar ogen, de bedampte spiegel vol passie en genot
Nog even en samen rillingen voelen tot ver in het bot
Ergens ontsprong een nieuwe bron, een emotionele stroom
Er baant zich een oneffen pad door haar wildste droom
Neuriënd op de oever, dampend water, wolkjes van stoom