Gedichten
Ecosysteem
Als de zon haar stralen door ’t bladerdak stuurt
Charmante strepen door de lucht afvuurt
Heerlijk hoopvol, die bomen houden ons in leven
Toekomst lacht, zolang hij zuurstof kan geven
Torenhoge helden met wortels diep onder de grond
In aarde binnengedrongen, standvastig en gezond
Elk vuiltje gezuiverd, laat het leven maar begaan
Natuur vult onze longen, ’t zorgt voor ons bestaan
Diep in het woud, netjes naar elkaar gegroeid
Rust gevonden, een wereld die open bloeit
In stilte genieten, geen getoeter, geen lawaai
Ecosystemen zorgen voor elke ommezwaai
Tranendal
Zoveel tranen vloeien naar beneden
Eensklaps ontsprongen, moe gestreden
Vochtig, door enorme zwaartekracht gezakt
Enkele momenten, veel te stevig ingepakt
Nu de zon zich met verdampen bemoeit
Trekt hemel open, zelfzekerheid groeit
Intieme plekken krijgen warmte toegediend
Ego herademt, wordt opnieuw de dikste vriend
Nacht kan weer z’n fonkelende sterren uitstallen
Donker druipt af, licht lijkt binnen te vallen
Rustig kabbelt het leven naar een brede stroom
Ideeën op de oever, een dag-echte droom
Elke druppel verandert zacht in wat stoom
Voortvarend
Zee vol lijken, ellendige taferelen
Eindeloos, strenge grenzen voor velen
Samen op weg, naar hoop aan de horizon
Tranen hardvochtiger dan ’t stevigste beton
Immense vlucht, altijd een angstige morgen
Emigratie met onoverwinnelijke zorgen
Nergens nog land te zien, leven uitzichtloos
Dagen worden weken, verblijven in een lege doos
Recht op vrijheid, velen zijn nooit aangekomen
In de golven lijken zekerheden weg te stromen
Emotionele draaikolk, geef mensen toch dromen…
Diepzee
Varen op het golvend ritme van de baren
In de verte, een zee vol zon en gevaren
Jachtige spits dwars door z’n spiegelbeeld
Fragiele schaduw, die met de golven speelt
Transparant plafond, ’t krioelt er van leven
Immense schim, geen naam op te kleven
Een wereld waar roofvis de bellen beheert
Natuur op z’n best, wassend water verteert
Diep in het donker, ogen gluren naar boven
Roerloos blijven liggen, in het leven geloven
Intieme plek, mogelijkheden om te schuilen
Een beetje hoop, daar willen we alles voor ruilen
Vluchtweg
Vluchten, op weg naar een beter leven
Eindeloos, door wanhoop gedreven
Ellendige trektochten, te vaak leeggelopen
Razzia, onder rode prikkeldraad gekropen
Thuis aan de haal, het paradijs opzoeken
In het beloofde land, altijd maar vloeken
Emotioneel gekraakt, verder blijven huilen
Nooit meer thuis geraken, altijd verschuilen
Doodsbang voor wat nog komen zal
Rondzwerven, mooie dromen, een durfje-al
Idyllische plekken, veel dromen in het hoofd
Eenzaam, radeloos, vaak alleen en beroofd