Zonde dat het licht opnieuw sneller dooft
Eerzuchtige wolken, van het blauwe beroofd
Stralen raken veel moeilijker tot beneden
Tranen komen de gezichtsgoot afgegleden
Iedereen duwt z’n wolkje mist vooruit
Eindeloos veel rook, de warmte uitgebuit
Nagenoeg geen mini’s meer op straat
Nergens nog schaduw, de herfstregen praat
Eigenzinnige zon vertrekt langzaam naar ’t zuiden
Genadeloze weerkaarten, wegstervende zomergeluiden
Een kleurenpalet vol bladeren, de blazende wind
Nacht verdonkert, mensen minder goed gezind