Natuur verzamelt de strijd tussen leven en dood
Een kleurspel van licht en donker, van wit en rood
Groot, klein ze laten tanden zien, tot ’t bittere eind 
Elke dag kent zijn grenzen, iemand verdwijnt
Nacht gaat slapen, terwijl de dag zich vertoont
Til niet te zwaar aan eigen prestaties, dat loont
Ieder streepje zon brengt liefde naar binnen
Een lach doet vaak wonderen, leven kan beginnen
Nú moet je genieten, niet op langere termijn
Zovelen vergeten de schoonheid van al dat klein
Even stilstaan, laat de rest maar verder razen
Vergeet onbelangrijke zorgen, laat dromen verbazen
Een eigen leven leiden, af en toe het heelal bekijken
Naar boven staren en je persoonlijkheid verrijken