Vaak hebben mensen zin om te praten, toch wordt er gezwegen
Inspiratie verdwaalt in het achterhoofd, het kan niet bewegen
Ernstige rimpels, hoofdstuk met barrières die toekomst ondermijnen
Rechtvaardigheid met weinig kansen, de eigen zinnen verdwijnen.
Eindeloos veel slecht gestapelde letters, een onoverzichtelijke boel
Nagenoeg geen rust in die kamer die ooit gevuld was met gevoel
Troosteloze tranen, op zoek naar verdamping, zijn ernstig gewond
Wegglijdend over bebloede wangen, gesneuveld op de harde ondergrond
Interne discussies, wastrommel waar woorden worden schoongespoeld.
Nauwelijks klanken die het opzet bereiken waarvoor ze zijn bedoeld
Tong wordt omgedraaid, hersenkronkels verward en in de knoop
In het brein vechten geluiden, een sterke start mist z‘n levensloop
Gezond gemoed kan pas rusten als het zijn hele zegje mag doen
Tragische verhalen worden thrillers, elke nacht een pijnlijk visioen
Inhaalleer opnieuw de uitgesloten letters, breng het leven in kaart
Emotionele eerlijkheid is vaak zorgeloos en zoveel meer waard
Negeer de stem die creativiteit bedwelmd en het brein bedaard