Gedichten
Puree
Alles is stil, wind fluistert tegen ’t woud
Cipressengeur dampt zachtjes uit arboretumhout
Hoog in de bomen staren curieuze kijkers in ’t rond
Talrijk toekijkende ogen, onopvallend vanop de grond
Trippelende tenen kerven littekens in ’t nabijgelegen veld
Instinctief alert, oordeelkundig, onfeilbaar afgesteld.
Elk geluid wordt afgeleverd op het puntje van de snoet
Nieuwsgierig, gewaagd net voor dag z’n licht uit doet.
Twijfelend zenuwachtig maalt gras de vier magen door
In de verte sluipen prooidieren onopvallend in z’n spoor.
Explosief koersen, ’t gebladerte omgewoeld, voelbaar getril
Nog even geritsel in de verte, daarna wordt alles stil…
Spoorloos
Zuchtende mensen, onleesbare gedachten in 2de klas
Een paar ongeopende tassen, ’n rondslingerende jas
Verdacht veel stilte, alleen het kader laat van zich horen
Een stilleven met denkende zielen, voortreizend op sporen
Na elke halte worden plaatsen gewisseld, hij of zij verdwijnt
Tot iedereen het station bereikt, eindbestemming geseind
In de ruiten zie je kijkers nieuwsgierig gluren
Even de krant lezen of in stilte kritiek op de buren
Nergens zijn zoveel onuitgesproken woorden uitgezaaid
Tragische klanken vermoord, geen haan die hier naar kraait
In de gangen liggen bloedende letters, daglicht niet gehaald
Een slagveld vol betekenis, eenzaam achtergelaten, verdwaald
Niemandsland, waar gelukkig ook regelmatig iemand straalt.
Vaart
Zwanger, 2 stralende mensen, een gelukkig paar
Eventjes wachten, want jij bent bijna daar
Straks kom je de thuishaven binnenvaren, over-leven 
Trots zijn, naar die zee van mogelijkheden streven
Intense tocht op weg naar land, zachtjes blijven drijven
Eens op ’t wassende water, tussen de golven blijven
Nieuwsgierig dobberend tot je de wal bereikt
Trots aanleggen terwijl opkomende landwind bezwijkt
Iedereen staat op de lange kade te juichen en te tieren
Eindelijk op vaste grond met de juiste reispapieren
Noordenwind vertrekt, ’t wordt warmer in de zijrivieren
Rust
Verscholen in ’t achterhoofd, stem die rust wil brengen
Ineengestuikt, verlaten, geen ruimte om zich te mengen
Jagend lopen, onophoudelijk zoeken naar nieuwe avonturen
Fysiek uitgeput terwijl stilte achter de hoek komt gluren
Toch ga je daar beter tegen in, neem tijd in dromenland
Inademen, niet te ver zoeken, rust en kalmte bij de hand
En waarom die eindeloze reizen, ontspanning ligt dichtbij
Nietszeggend verder varen, waarom niet kijken opzij ?
Toegewijde rust meert aan waar het begrepen wordt
Intiem genieten, het leven is immers veel te kort.
Een droom, een waanzinnige boodschap die rust komt herstellen
Neuriën, verdwalen in de stilte terwijl leven komt vertellen
Maandelijks
Volle maan, zij die de slapende wereld in de gaten houdt
Een opgeklaarde hemel, dwars door stad en woud
Eenzaam, bolvormig, naast veel sterren in het heelal
Reizen tot een paar uur later ochtend komen zal
Toonaangevend, kijken of we ons wel gedragen
In de verte Big Bang gehoord, oermensen helpen jagen
Eens ze haar ogen opent, kunnen de kleinsten ze sluiten
Nieuwsgierig binnen gluren, voorzichtig door de ruiten
Toverachtig verder tollen, helemaal om de huizen heen
In het donker geruisloos slenteren, gelukkig niet alleen
Emotioneel en verlichtend, donkere wereld breekt open
Natuur presenteert mooie dingen, we moeten blijven hopen…