Gedichten
Mollen
Achtergelaten, meermaals in de rug gestoken
Collegiale drop down, volledig afgebroken
Heel alleen in de hoek gedreven, ontaard
Toxisch behandeld, giftig, van niets gespaard
Te weinig tegengif, geen vertrouwen meer
In de kern geraakt, het hele lichaam doet zeer.
Elk woord afgewogen, sprakeloos kapot gegaan
Neergestort, langzaam ontspringt de traan
Angstig zoeken naar een deur die open staat
Comfortabel praten over wat er in je omgaat
Hulp roepen, hard krijsen, leeglopen in ’t dal
Troosteloos zoeken naar lichtpunt in de trappenhal
Schipperen
Zelfverzekerd trekt stroom waterdraden door ’t land
Een boot vol twijfels vaart zachtjes tot dicht tegen de kant
Voort dobberen in een eindeloze wereld vol mogelijkheden
Even ’t noorden kwijt, een moment om het stuur uit te besteden
Niet meer weten hoe dat roer draait, lijdend voorwerp drijft door
T weerspiegelend riviervlak duwt onzekere golven naar voor
In de diepte ligt vertrouwen, zou dat wel de oppervlakte halen?
Een onzekere kapitein denkt aan proberen en evenzeer aan falen
Niemandsland ligt dichtbij, plaats waar wankelen wordt aanvaard
Alles hangt af van beslissingen, elk aanmeren is het waard
Controleer de schipper niet, zwijg over wat er moet gebeuren
Herhaal dat piekeren ongegrond is, het opent vastgeroeste deuren
Twijfels accepteren…, nog voor de hele boeg door kan scheuren
Pittig
Zaai je levenspad vol zelfgeselecteerde pitten
Exploreer nieuwe gronden, laat eigen waarden zitten
Streef voor datgene dat als nooit-haalbare wordt geacht
Traag maar zeker groeit ambitie in jouw unieke gedacht
Inspanningen vergen tijd, maar ze zullen lonen
Een doel krijgt vorm als het comfortabel mag wonen
Niet elke kiem zal het zich bovengronds begeven
Afgebakend blijven ze zitten, daarna komen ze tot leven
Composteer, gebruik afval om verlangens te laten groeien
Hoogtepunten zoeken licht, waarmee ze beginnen gloeien
Terwijl krijgen vruchten ruimte om krachtig open te bloeien
Inzicht
Vleugels gestrekt, zelfvertrouwen schuurt door de lucht
Imposante donslaag, streken pluimen, beslissende vlucht
Jeugdige kracht, gestrekte pennen, op naar avontuur
Fabelachtig zweven boven de wereld vergeven van censuur
Toegankelijk, bereikbaar voor mensen die in zichzelf geloven
Ideale springplank, ongeziene vrijheid hoog en droog daarboven.
Eindeloos lang in de wolken, pratend met onafgewerkte dromen
Nergens anders kunnen doelen dichter bij mensen komen
Adembenemend, zicht dat eeuwig zal blijven plakken
Comfortabel, door menige schapenwolken zakken
Heel dicht bij sterren, geluidloos over land zweven
Tevreden, op naar de bestemming die wordt gegeven…
Kaarsendans
Verliefd zijn, schaduwen dansen op de muur
Een beetje wind blaast passie en oplaaiend vuur
Energiek als altijd stroomt bloed de banen door
Rood verschroeide huid, lava brandmerkt z’n spoor
Terwijl nevelt onuitwisbare mist over onze gedachten
Innerlijke vreugde glijdt in uitgesleten grachten
Een hoop fantasie verdrijft leven, de dagelijkse kost
Naakt en ongeremd, vandaag helemaal verlost
Al het zweet verzameld, de grootste druppel gedijt
Chemie in de lucht, verdamping in ’t heetst van de strijd
Happend naar zuurstof, de lont begint te verkleinen
T’ lichaam druppelt leeg, glimlach zal nooit meer verdwijnen