Toen jouw silhouet in mijn gedachten verscheen
Wilde ik je aanraken, je strelen voor je beeld verdween
In mijn gedachten begon ik je zachtjes uit te kleden
Nauwelijks geduld, de handen binnengegleden
Terwijl we elkaar aankeken, ondeugend veel plezier
In je nek, op je lippen glimlachend speels vertier
Glijden door landschap van haartjes en van zweet
De oase is niet ver meer, ’t blijft ontzettend heet
Respectvol teder zoenen, alsof alles altijd smaakt
In de diepte van de krater, gloeiende massa ontwaakt
Eindeloos durend schouwspel, alles op ’t land geraakt