Leven-Vriendschap-LiefdeNatuurelementen

Lava

MAN-VROUWToen jouw silhouet in mijn gedachten verscheen
Wilde ik je aanraken, je strelen voor je beeld verdween
In mijn gedachten begon ik je zachtjes uit te kleden
Nauwelijks geduld, de handen binnengegleden
Terwijl we elkaar aankeken, ondeugend veel plezier
In je nek, op je lippen glimlachend speels vertier
Glijden door een landschap van haartjes en van zweet

De oase is niet ver meer, het blijft ontzettend heet
Respectvol teder zoenen, alsof alles altijd smaakt
In de diepte van de krater, de gloeiende massa ontwaakt
Eindeloos durend schouwspel, alles op het land geraakt

Wat vind je van deze tekst?
Share

Geef een reactie