Verwen jezelf, begin eindelijk te leven
In je eigen boezem kijken, ver van al dat streven
Een grote stap opzij, maar niet al te ver weg
Rust bespreekbaar maken, groot intern overleg
Een lach in de verte, de dag buitengewoon
Nog mensen die stralen, zoveel warmte zo schoon
Triestige blikken, hoe gaan we ze genezen
Waarschijnlijk zijn ze ooit ergens afgewezen
Inspiratie zit verstopt in de stilte van ’t bestaan
Nauwelijks vindbaar, we moeten er voor gaan
Tevredenheid kruist ons dagelijks parcours
Ingepakt en uitgestald, nooit stiekem jaloers.
Geloof in jezelf, staar naar het uitdagend licht
Neem je dagdromen mee, geniet van het vergezicht
Een traan stroomt als de dijken het begeven
Ga enkel voor waarden waar vooral jij wil om geven
Energie onuitputtelijk, tot de rust wederkeert
Niets uitbesteden tot je op de laatste rustplaats aanmeert